جلوگیری از مهاجرت جوانان با ارائه تسهیلات/ لزوم ترغیب به فرزندآوری
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۱۲۵۴۱
مژگان رضازاده رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور گفت: کشورهای اروپایی و آمریکا گاهی برای پیشگیری از سالمندی از طریق مهاجرت، جوانان و نخبگان کشورهای دیگر را باروشهای گوناگون جذب میکنند و در ایران نیز میتوان از مهاجرت جوانان با ایجاد تسهیلات پیشگیری کرد.
وی اضافه کرد: در سالهای گذشته خانوادهها چهار فرزند داشتند، اما اکنون همه والدین یک یا دو فرزند دارند و والدینی که دو فرزند دارند به آن معناست که یک فرزند به جای مادر و یک فرزند به جای پدر جایگزین شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
رضازاده درباره راهکارهای پیشگیری از افزایش جمعیت سالمندی کشور گفت: باید به مساله جوانی جمعیت توجه کرد. باید زیرساختهای مناسب و تمهیدات لازم فراهم شود تا زوجهای جوان علاقهمند به فرزندآوری داشته باشند و تعداد موالید باید افزایش پیدا کند.
رئیس دبیرخانه شورای ملی سالمندان کشور اظهار داشت: علاوه بر این؛ به هرحال جمعیت سالمند وجود دارد و باید بتوانیم این جمعیت سالمندی را به گونهای مدیریت و راهبری کنیم که در آینده نه چندان دور، حداقل سالمندان سالم و فعال باشند؛ سالمندانی که به حیطه اقتصادی و اجتماعی کمک کنند و در فعالیتهای جامعه مشارکت داشته باشند و همه آنها منزوی و بیمار نباشند؛ بنابراین پیشگیری از سالمندی جمعیت دو وجه دارد؛ از یک سو باید به جوانی جمعیت و از سوی دیگر به سلامت و پویایی سالمندان توجه کنیم.
بر اساس برآوردهای انجام شده در سال ۱۴۰۱، نزدیک به ۹ میلیون و ۲۰۰ هزار نفر سالمند در ایران زندگی میکنند البته در این پیمایش، سن ۶۰ سال به عنوان آغاز سالمندی در نظر گرفته شده است. پدیدههایی مانند کاهش ازدواج، تاخیر در ازدواج، افزایش مهاجرت، افزایش ناباروری و کاهش نرخ زاد و ولد کشور را با سالمندی جمعیت مواجه خواهد کرد. این درحالی است که اکنون شیب جمعیتی کشور از نظر تولد و زاد و ولد به شکل زیادی در حال تغییر است؛ به طوری که وضعیت سالمندی کشور از پنج درصد در سال ۱۳۵۵ به حدود ۱۰ و نیم درصد یعنی نزدیک به ۹ میلیون نفر افزایش پیدا کرده است.
صابر جباری رئیس مرکز جوانی جمعیت، سلامت خانواده و مدارس وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی نیز اعلام کرده است که در زمان حاضر نرخ باروری کلی حدود ۱.۶۵ است که این عدد باید براساس قانون برنامه هفتم طی پنج سال به عدد ۲.۵ برسد.
باشگاه خبرنگاران جوان اجتماعی رفاه و تعاونمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: وضعیت سالمندی زاد و ولد جوانی جمعیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۱۲۵۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کاهش نرخ باروری در ایران از چه وقت شروع شد؟
علی اکبر محزون گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر میگردد. در نخستین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای نخستین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود. از همان سالها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و ساز انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد.
وی افزود: هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. در سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تأیید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بینالمللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و معاهده طرح کنترل جمعیت در سطح بینالملل با عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشور ما از اینجا آغاز شد.
وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی، کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانوادهها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کمتر گرفتند چرا که قبلاً پنج فرزند متولد میشد که لااقل سه نفر از آن ها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد میشدند.
وی در ادامه گفت: اما اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث نخست تنگ دستی به عنوان مانع افزایش فرزند و بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که موجب پیشرفت فردی آن ها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزندآوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه موجب شد تحرک اجتماعی و فرزندآوری در مقابل هم قرار گیرند و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرشها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.
محزون تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همینطور عمل میکنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز میتواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.
نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله نخست ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر میتواند به اصطلاح، کف میدانیتر، در محلهها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی میتواند الگویی شود تا هم محلیها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.
منبع: خبرگزاری مهر